ആല

കാരിരുമ്പിന്‍ അലര്‍ച്ചകേട്ടുനിന്‍ ആലയില്‍,
കാതോര്‍ത്തു  നിന്നു  ഞാന്‍  രാവിലെ ,
രോദനം  കേട്ടിട്ടിതാരോപറഞ്ഞു ഞാനോര്‍ക്കുന്നു,
ആലയില്‍  രാവിലെ വേല  കിടയ്‌ക്കുന്നു.
ചുട്ടുപഴുത്ത  ഇരുമ്പിന്‍  പ്രതലത്തില്‍ ,
ശ്രദ്ധയോടവന്‍  വീശുന്നു  ചുറ്റിക
രണ്ടുദിനത്തെ നിദ്രതന്‍  ക്ഷീണത്താല്‍ ,
കണ്ണടഞ്ഞു   പോകുന്നറിയാതെ .
അന്നന്നു കിട്ടുന്ന പ്രതിഫലം കൊണ്ടവന്‍,                                    
അല്ലലില്ലാതെ നയിക്കുന്നു  ജീവിതം.
രോഗശയ്യ വിട്ടൊഴിയാത്ത തന്‍ മാതാവും ,
കഷ്ട്ടമേറെ  സഹിക്കുന്നു  നിത്യവും.
ആശവറ്റാത്ത   മനസ്സിനകത്താരോ-
മന്ത്രിക്കുന്നു തന്‍ ശോഭന ഭാവിയെ
ആശ്രയിക്കുന്നയീ  ലോകനീതിക്കായ്‌                                        
അവലംബമായ് ഉയര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ ക്കുവാന്‍
ആരാധനയോടെ   മനസ്സു നമിക്കുന്നവന്‍,
ഈശ്വരന്‍   കൃപയേകുവാനായ്.